Szympans, uważany za najbardziej ekspresyjne ze zwierząt, okazuje uczucia wieloma gestami i minami. Wydęcie warg w odruchu zaciekawienia lub niesmaku można porównać do wyrażanych w podobny sposób przez człowieka sceptycyzmu lub wątpliwości. Uśmiech oznacza zadowolenie. Kiedy jest zamyślony lub zaniepokojony przybiera najmniej dramatyczną ze wszystkich min. Szympansowi, jakby uśmiechniętemu od ucha do ucha, wcale nie jest do śmiechu; przeciwnie, jest wtedy najprawdopodobniej strapiony lub nieszczęśliwy.

DNA szympansów różni się od ludzkiego o ok. 6%.

Las Kibale jest położony w zachodniej Ugandzie i jest jednym z miejsc gdzie możemy spotkać szympansy. Aby udało się je wytropić, należy wstać wczesnym rankiem i w towarzystwie rangera/przewodnika wyruszyć na około 3-godzinny trekking.

Sam spacer nie jest niczym wymagającym. Na początku kompletnie nic się nie dzieje. Jest cisza, spokój, otacza nas zieleń lasu równikowego. I nagle jest – spotkanie. Pierwszy kontakt może odbyć się w różny sposób. Może to być spojrzenie, może odgłos głośnego wycia. Niezależnie od tego na pewno jest to coś co na długo zapada w pamięć.

Kiedy jesteśmy już wśród nich, wzbudzamy ciekawość. To jest ich las, my jesteśmy tu gośćmi. Szympansy mogą wchodzić z nami w interakcje – spoglądać na nas z zaciekawieniem lub też totalnie nas ignorować. My byliśmy świadkami walki dwóch samców o samicę. W ruch poszły pięści i połamane gałęzie. Wszystko to przy akompaniamencie przeraźliwie głośnych wrzasków.